Twee culturen werden een vriendschap

In 2016 reisden twee jeugdgroepen naar Portugal en Litouwen in het kader van de 20e verjaardag van de jumelage. De respectieve programma’s zijn op soortgelijke wijze opgezet om het gemakkelijker te maken te herkennen wat de zustersteden gemeen hebben en wat er zo bijzonder aan is in vergelijking met de eigen stad.  Natuurlijk zijn er verschillen. Zo reisde de kleine groep naar Trakai zonder reisgezel. Daar werden zij hartelijk ontvangen door het partnercomité en de gastheren. Josephin en Mara verkenden Trakai met zijn prachtige waterburcht en leerden veel over geschiedenis en cultuur. Zij genoten vooral van de cepelinai, een Litouwse specialiteit.

Samen bezochten zij ook de oude stad van Vilnius, die op de Werelderfgoedlijst staat, en een landgoed met een prachtig park.  In het centrum voor gehandicapten, dat Trakai met de hulp van Bernburg, Borne en Rheine tot een voorbeeldige sociale instelling heeft gemaakt, maakten zij lindebloemen en honingwaskaarsen. En in het jeugdcentrum, hadden ze veel plezier met spelletjes spelen. Romualda, die in het partnercomité van Trakai verantwoordelijk is voor de uitwisseling, beschouwt de spontaan geuite wens om onmiddellijk weer naar Trakai te gaan als het mooiste compliment.

Dit geldt ook voor de grote reisgroep. Zij werden hartelijk verwelkomd in het stadhuis van Leiria. Goncalo Lopes erkende als locoburgemeester het belang van de jongerenuitwisseling voor de Europese gedachte en bedankte Lisete Pereira en Isabel Almeida bij naam. Hij zou de uitwisseling willen uitbreiden. Leiria, bekroond door het koninklijk kasteel, de wereldberoemde kloosters van Batalha en Alcobaca, het Moorse fort van Obidos, de rotsachtige Atlantische kust met Nazare en Lissabon maakten indruk op de jongeren. Zij leerden ook over geschiedenis en cultuur tijdens excursies met hun gastgezinnen, bijvoorbeeld naar Fatima en Coimbra. s Avonds genoten ze rond het kampvuur van de Portugese manier van leven.

Dat de uitwisseling plezierig was, bleek toen ze afscheid namen. Het was zelden zo emotioneel, legden Petra en Jose Azevedo als reisleiders uit. De gastouders verwenden iedereen met typische streekgerechten.  Toen een film van de uitwisseling werd vertoond, was er geen houden meer aan: “Onvergetelijk de ervaringen, de nieuwe vrienden, de tweede familie, dat alles missen we”.  Anderen voegden eraan toe dat “we in zo’n korte tijd vrienden hebben gemaakt” en dat “de uitwisseling beslist moet worden voortgezet”. Klara en Alina concludeerden: “Hier ontmoetten jonge mensen uit twee landen en twee culturen elkaar, en daaruit groeide een Europese vriendschap”.