In juni vorig jaar, bij het begin van de Russische aanvalsoorlog tegen Oekraïne, werden studenten van het sportinternaat in Kharkiv en enkele moeders met hun kinderen hartelijk verwelkomd in het kinder- en jeugdhuis van Caritas, in nauwe samenwerking met het FCE Rheine.
Opgelucht dat ze ontsnapt waren aan het bombardement van hun woonplaats in het oosten van het land, wilden ze in Duitsland blijven tot het einde van de oorlog en dan terugkeren naar het bevrijde en gepacificeerde Oekraïne.
Omdat Oekraïne in de oorlog uitgebreid gesteund werd en wordt door de westerse landen, hoopte iedereen dat de oorlog na een paar maanden voorbij zou zijn.
Helaas is deze hoop tot op heden niet uitgekomen. Hoewel de oorlog zich voornamelijk in het oosten van het land concentreert, is vrede met stabiele en veilige leefomstandigheden nog ver weg.
Steden in het binnenland worden nog steeds gebombardeerd, hoewel er in het westen van het land een soort normaliteit is ontstaan. De scholen zijn weer geopend met de start van het nieuwe schooljaar en het leven lijkt in dit deel van het land weer op de gebruikelijke manier te functioneren. Of het slechts een bedrieglijke normaliteit is, kan niet van buitenaf worden beoordeeld.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat de Oekraïense vluchtelingen de laatste weken beginnen te hopen dat ze snel naar huis kunnen terugkeren. Bovendien zijn integratie in een vreemde cultuur en vooral het leren van een vreemde taal extreme uitdagingen, vooral als Duitsland nooit het nieuwe thuisland zou worden.
Half augustus werd echter de beslissing genomen om terug te keren en vertrokken de leerlingen van het sportinternaat in Kharkiv weer. Sommige moeders en hun kinderen waren al in april teruggekeerd naar Oekraïne. Het afscheid viel zwaar en er vloeiden een paar tranen, omdat de Oekraïense gasten zich erg op hun gemak en goed ondersteund hadden gevoeld in het Caritas Kinder- en Jeugdhuis.
Wat blijft is de hoop dat de oorlog in Oekraïne snel zal eindigen en dat het land, ondanks de immense oorlogsschade, de weg terug zal vinden naar een vreedzaam, adequaat en veilig samenleven.